پارک شمس تبریزی، یا بهتر است بگوییم باغِ شمس تبریزی یکی از زیباترین پارک‌های شهر تبریز است که در ساخت آن از الگوهای معماری سنتی و ایرانی استفاده شده است. یکی از مهم‌ترین عناصر معماری سنتی به کار رفته در این پارک حوض‌ها و آبروهای سنتی با صدای شر شر آب است که در کنار آلاچیق‌های بتنی و چوبی و محل استراحت‌های تعبیه شده در سرتاسر پارک، صفای استراحت و اطراق در پارک را دوچندان می‌کند. از المان‌های مهم و باعظمتی که تقریباً در قسمت مرکزیِ بوستان نصب شده است تندیس شمس تبریزی باشکوه است. بوستان شمس تبریزی با مساحت ده هکتار در گروه پارک‌های بزرگ قرار می‌گیرد که در مرکز شهر تبریز، مابین چهارراه آبرسانی و پل قاری، در کنار پارک بانوان چایکنار ساخته شده است. البته وقتی می‌گوییم ساخته شده است بیشتر منظورمان احیا و حفظ کاربری است! چراکه پارک شمس تبریزی با احیای باغ‌های در حال تخریب بخش وسیعی از منطقه چایکنار تبریز ساخته شده و از تغییر کاربریِ آن، مثل بسیاری از باغ‌های بزرگ قدیمی تبریز نجات یافته است. وجود درختانی با سن چندین ساله نشان دهنده‌ی قدمت و عظمت باغ‌های قدیمی موجود در این محل است که هم‌اکنون به شکل پارک درآمده است. از همین رو گاهی اوقات به این بوستان، پارک جنگلی شمس تبریزی نیز گفته می‌شود.
فضای داخلی و امکانات پارک شمس تبریزی
قبلاً به حوض‌ها و آبراه‌های زیبا در کنار آلاچیق و فضای استراحت (و آتشدان برای مسافران) اشاره شد. علاوه بر این، از جمله سایر زیبایی‌های پارک شمس تبریزی انواع درختان میوه مانند سیب و گلابی و بوته‌ها و درختچه‌های تزئینی دیگر است. امکانات عمومی پارک شمس تبریزی عبارتند از ساعت خورشیدی، نیمکت، سرویس‌های بهداشتی، بوفه، دسترسی به رستوران‌ها، دسترسی به حمل و نقل عمومی آسان. در قسمت انتهایی پارک نیز فضایی برای بازی کودکان و لوازم بازی تعبیه شده است. اکثر مراجعه کنندگان به این پارک، اعم از افراد محلی و همچنین مسافران، اظهار دارند این بوستان فضای بسیار مناسبی برای چادرزنی و اقامت، و صرف زمان است.
در فضای درونی پارک، مجسمه شمس روی پایه ای‌کوتاه با چرخشی در اجزای آن نصب شده است. مجسمه شمس سه متر و هشتاد‌سانتی‌متر بلندی دارد. این مجسمه، مردی در حالت شیدایی و شوریدگی را نشان می‌دهد. ردا و روپوش بلند صوفیان سده های ششم و هفتم قمری از شانه مجسمه آغاز و روی پایه مجسمه گسترده شده است. هر دو پای شمس از زمین کنده شده و در حال شور و شیدایی در بالاتر از زمین قرار دارد. بنظر می‌رسد مجسمه ساز، تصویر خیالی صوفیان و رقصِ سماء آنها و شخصیتِ آسمانی شمس را در نظر داشته است. در مجسمه، شمس با دست راستش قسمت سینه پوش جامه را پاره می‌کند تا قلبش را از پوشش زمینی رها سازد. این حالت گوشه «جامه دران» در دستگاه هایِ بیات ترک، دشتی، افشاری و اصفهان در موسیقی سنتی ایران را نیز تداعی می‌کند. دست چپ شمس به گرهِ گیسوان در کاکلِ سر چنگ زده است تا نشانی از شعر مولوی باشد: رقصی چنین میانه میدانم آرزوست. طرح ایستاده این مجسمه را هنرمند بزرگ آذربایجان، استاد داود مستوفی ساخته است.
در قسمت‌هایی از پارک، مانند چند بوستان دیگر در سطح شهر، ورزش‌های صبحگاهی برای بانوان برگزار می‌شود که همین امر موجب شده است گاهی به این پارک، پارک بانوان شمس تبریزی نیز اطلاق شود. همچنین در خبری که در سال 1391 در خصوص این پارک منتشر شد اظهار شده است که احداث یک واحد رستوران اختصاصی بانوان، کافی‌شاپ و کتابخانه تخصصی و ویژه برای بانوان از جمله امکانات و زیرساخت‌های جدید ایجاد شده در دل مجموعه رفاهی تفریحی پارک بانوان شمس به شمار می‌رود که این امکانات به زودی در اختیار بانوان، زنان و دختران تبریزی قرار خواهد گرفت.
فضای کمپینگ و اقامت مسافران در باغ شمس تبریزی
بوستان شمس تبریزی از جمله پارک‌هایی در سراسر شهر تبریز است که امکان اقامت و اسکان شبانه در آن وجود دارد. با استفاده از آلاچیق‌های تعبیه شده در کنار صدای شر شر آب، و همچنین آتشدان‌هایی که برای برپایی آتش و کمپینگ تعبیه شده است، لذت اقامت در این پارکِ باصفا و زیبای تبریزی را دوچندان می‌کند. البته باید توجه داشته باشید که این پارک به دلیل قرار گیری در قسمت مرکزی شهر معمولاً در روزهای آخر هفته و یا ایام تعطیلی شلوغ است و شاید مجبور باشید برای خلوت شدن و پیدا کردن محلی مناسب برای اسکان شبانه تا آخر شب منتظر بمانید. یادتان نرود که در کنار تدریس شمس تبریزی عکسی به یادگار ثبت کنید! در اطراف و نزدیکی پارک شمس تبریزی رستوران‌های متعددی نیز واقع شده است که می‌توانید برای صرف وعده‌های غذایی خود به آنها مراجعه نمایید.