مقبره‌ها و آرامگاه‌های تبریز
مقبره‌ها و آرامگاه‌های تبریز یکی دیگر از دسته‌های گردشگری تبریز محسوب می‌شود. البته نه اینکه گورستان‌ها و یا آرامگاه‌ها به خودی خود یک جاذبه گردشگری محسوب شوند، نه! بلکه افراد دفن شده و سرشناس، و شأن و منزلت اجتماعی آن افراد است که این آرامگاه‌ها و مقبره‌ها را به مکانی دیدنی تبدیل می‌کند. در حالت کلی این دسته از مکان‌های گردشگری را در کنار مساجد تاریخی می‌توان جزو دسته‌های گردشگری مذهبی هر شهر دانست که تبریز نیز از این امر مستثنی نیست. البته ناگفته نماند که به جز برخی از مکان‌های مذهبی ذکر شده، برای یک گردشگر عادی که می‌خواهد چند روز در تبریز سکونت داشته باشد پیشنهاد می‌شود زمان خود را بیشتر صرف سایز دیدنی‌های تبریز کند.
با این حال این صفحه برای گردشگری که علاقه‌مند به مکان‌های مذهبی باشد، و یا قصد تحقیق و پژوهش و دریافت اطلاعات کامل در مورد مقبره‌ها و آرامگاه‌های تبریز دارد طراحی شده است. در ادامه لیستی کامل ارائه شده و سپس به صورت مختصر تک تک این بناها و مکان‌ها توصیف شده‌اند.
لیست آرامگاه‌های تبریز
بقعه خواجه علی سیاهپوش
مقبره دو کمال
گورستان قدیمی مسجد کبود
گورستان آشوریان
مقبره انگجی
بقعه سید ابراهیم
مقبره چهار منار
مقبره شاه حسین ولی
در ادامه به صورت مختصر این برج‌ها معرفی شده‌اند.
مقبره الشعرای تبریز
مقبره الشعرای تبریز، که همچنین با نام‌های آرامگاه شاعران و یا گورستان سرخاب نیز شناخته می‌شود، یک گورستان تاریخی و بسیار مهم در شهر تبریز و در محله سرخاب است. این مقبره، که تنها مقبره شاعران ایران است، علاوه بر اینکه مدفن بیش از ۴۰۰ شاعر، عارف و رجال نامی ایران، از جمله شهریار است، همچنین یک بنای یادبود بسیار زیبا با هدف گردشگری دارد که بازدید از آن را بیش از پیش لذت بخش می‌کند. بنا بر گفته‌این این یادبود و بنا در شهریورماه سال ۱۳۵۰ هجری شمسی طراحی و به تدریج ساخته شد تا آماده پذیرایی از شهروندان و گردشگران باشد.
امام زاده سید حمزه
امام زاده سید حمزه یکی از بقعه‌های مهم تبریز است که در یکی از قدیمی‌ترین محله‌های تبریز، یعنی محله سرخاب واقع شده است. سید حمزه بن موسی بن جعفر (ع) یکی از نوادگان امام موسی بن جعفر (ع) است. این امام زاده با اینکه امروزه نیز از اهمیت و احترام ویژه‌ای برخوردار است، اما در گذشته شکوه و عظمت بسیار زیادی داشت. بطوریکه در کتاب «روضات الجنان و جنات الجنان» شکوه و عظمت این بنا آنقدر به زیبایی تعریف و تمجید شده است که مقبره آن «از کمال ارتفاع با آفتاب» خوانده شده است. سید حمزه یکی از سادات آذربایجان بود که در دربار سلطان محمود غازان و سلطان محمد خدابنده جایگاه و مقام بسیار ویژه‌ای داشت. وی در سال ۷۱۴ هجری قمری به دست مغولان در همین محله سرخاب کشته شد.
